Drzęszcz

Opis

Drzęszcz, jez., pow. 45 ha, 1,5 km na zach. od Konarzyn, pom., gm. Stara Kiszewa

Etymologia

N. w. * drzęszcz ( < *dręst-jь ) ‘żwir, piasek’, por. drzęstwo ‘piasek’. Forma Drzęczno z suf. -no i z uproszczeniem grupy spółgłoskowej -szczn- > -czn- . Zapis z 1290 r. pozwala na odczytanie n. jako* Drzęszcz z zanikiem nosowości na tym kociewskim terenie, a końcowe - e jsko znak miękkości. Tu też należy przytoczyć n. Drząszcz ― jako pstać gwarową n. Drzęszcz . N. oboczna Piaskowe od przym. piaskowy (: piasek ) jest prawdopodobnie kalka n. niem. Sand-See (: Sand ‘piasek’ i See 'jezioro').

Literatura

Kamińska-Rzetelska, Onom VII 250
Breza, PMT I 195–196, 220
Górnowicz, HE I 64–5

Dokumentacja

Drosce

1290 Perl 422

Drzęszek

1765 HE I 64

Drzęszcz

1889 Pielg 33

Sand-See

1902 Seligo 51

Drzęczno, Drzęsacz a. Piaskowe

1936–39 Ar 1240

Jez. Drzęszcz

1964 Mp-25(kośc 6)

Drzęczno

1965 HW nr 774

Drząszcz

1965 HW nr 786

Drzęszcz, -a formy przypadka zależnego: D

2006 HPol II 69

gw. Džąšč

Onom VII 250

gw. džąšč džy̨šč ǯy̨šč

PMT I 195

Oprac.: RP

[Powrót]