Opis

Brda, rz., dług. 245,32 km, ld. Wisły wypływa z jez. Kamień, płynie przez Starą Brdę, jez. Szczytno, Męcikał, Jezioro Koronowskie, uchodzi na terenie Bydgoszczy

Etymologia

▶ Pierwotnie Dbra od psł. ap. * dъbra ‛wąwóz, parów, jar, dół, dolina (porośnięta lasem)’ Spsł V 147. J. Rozwadowski uznał nazwę za celtycką (Rozw 52–55) , H. Górnowicz – za staroeuropejską od ide. rdzenia * dheubh- (HE I 3), E. Rzetelska-Feleszko i J. Duma (RzDumaP 21–22) i Z. Babik (52–55) za słowiańską, co jest przekonujące. Forma Brda powstała w wyniku przestawki spółgłosek, postaci niem. Bra , Bda , Brahe , Braa z uproszczeniem spółgłosek nagłosowych, zapis Beris zlatynizowany. Por. odhydronimiczną n. wsi Brda : Bra 1382, Brewhaus 1438, Brdawelth 1511-12 NMPol I 334, n. osady Nowa Brda : Neubras 1770, Neu Braa — Nowa Brda 1879 NMPol I 335 i Stara Brda Pilska : młyn Berski 1664, Alt Braa 1796–1802 NMPol I 335. ▶ N. śrb. Kamionka od ap. kamionka ‘kupa kamieni’ lub od dawnego przym. kamiony, kamionny ‘kamienny’, z suf. -ka .

Literatura

RzDumaP 21–22
Górnowicz, HE I 3
Milewska, PMT XV 124–25
Babik 353–5

Dokumentacja

Dokumentacja